Dag 8 Charroux

We kregen van de Engelse campingeigenaren een heerlijk Engels ontbijt voorgeschoteld waarna we met een bijna droge tent vertrokken. Onderweg veel pelgrims getroffen. Eerst een Belgisch echtpaar dat ons stoorde bij de koffie met gebak, een mens moet zichzelf verwennen. Zij waren op weg naar Santiago met een reden die zij liever voor zich hielden. Toen kwamen Walter en Kees uit Brabant langs. Geheel volgens het boekje alles nieuw aangeschaft en ofschoon zij geen tent bij zich hadden, was hun bagage ruimschoots 2 keer zoveel als die van ons. Ze wilden iets terugsruren maar wisten niet wat. Ons advies: wat je tot nu toe niet gebruikt hebt, terugsturen. Zij bleken met de oude krasse man , 77 jaar oud, te hebben gefietst die wij 2 dagen geleden waren tegengekomen. Volgens ons rijden Walter en zkees niet zo hard.
Op een kruising was men bezig de weg te versperren. Er zouden tractoren , old timers, langskomen. De Franse verkeersregelaar sprak zelfs een beetje Nederlands ofschoon hij in het plaatselijk dorpje geboren was. Zijn ouders bleken 40 jaar geleden te zijn geëmigreerd. De tractoroptocht was inderdaad heel bezienswaardig. Er was er zelfs een bij die op stoom reed. We hadden gepland naar een Camping te gaan. We kwamen uiteindelijk bij een verlopen boerderijcamping uit die op een 8 tal ezels na geheel verlaten en lang niet meer gebruikt leek. Toen op naar de pelgrimsherberg in Charroux. Op de herberg een aantekening dat we de sleutel in een kroeg en gokcafe moesten ophalen. Eenieder aldaar was redelijk vrolijk en na enkele biertjes hadden we de sleutel plus pelgrimsstempel te pakken. We kwamen terecht in een 650 jaar oude pelgrimsherberg geheel in oude stijl. Magnifiek, kijk zelf even op internet. Niet te beschrijven. We waren de enige pelgrims alhier dus ook de tent te drogen gehangen. In de oude eetzaal gegeten en bij de open haard lekker gelezen. Wat is het leven van een pelgrim toch mooi.